dinsdag 25 september 2012

24 en 25-09-2012: Vancouver - Maaseik

Vandaag worden we voor de laatste keer wakker. In Canada toch ;)

Omdat we een lange dag voor de boeg hebben, loopt de wekker om 08:00 uur af. We doen het rustig aan (in vergelijking met vorig jaar doen we dat eigenlijk al heel de vakantie), nemen de tijd voor het ontbijt en checken tegen kwart voor elf uit. De auto mag tot vier uur vanmiddag in de garage blijven staan, hetgeen ons erg goed uitkomt want we gaan te voet en met het veerbootje naar Granville.

Granville is een schiereiland met een hoop souvenirwinkeltjes, twee grote hallen met niks dan marktkraampjes, een brouwerij en een... betoncentrale! Het geheel wordt grotendeels overdekt door de reusachtige Granville Bridge. Vorig jaar zijn we hier dus niet geweest, hoewel het slechts op een 10-tal minuten wandelen van het hotel ligt, en daar hebben we nu onmiddellijk spijt van. Er heerst een gezellige drukte en pa & ma vinden hier waar ze al drie weken naar gezocht hebben: een bakker met patékes :) En als jullie nu denken dat we daar iets gekocht hebben, zitten jullie er glad naast. Het ontbijt was zo uitgebreid dat niemand ook maar de geringste goesting in eten heeft.

Tegen een uur of een komen we voorbij de brouwerij en laat daar nu toch niet een proeverij zijn :D . Er worden 8 soorten eigen brouwsel geserveerd - tegen betaling natuurlijk - in glaasjes van 4 oz (+- 0,11 l, dus iets minder dan de helft van een pint bij ons). En het mag gezegd worden, de meeste smaakten echt goed.

Ze zeggen wel dat waar de brouwer is, de bakker niet hoeft te komen, maar na het proeven hebben we allemaal genoeg honger om ons langs de kade een middagmaal te bestellen. Na het eten - waarbij de meeuwen mee eten - lopen we nog even wat rond en nemen dan de boot terug.

Vlug de auto ophalen in het hotel (het is ondertussen 15:45 uur) en dan koers gezet naar BC Place, de thuisbasis van de lokale football- en soccerclub. Ik dacht tot nu toe dat hier de ijssportonderdelen van de Olympische Spelen 2010 werden gespeeld maar blijkbaar hebben die in de naastgelegen Rogers Arena plaatsgevonden. Hier werden wel de openings- en afsluitingsceremonies gehouden. In de catacomben is een gedeelte ingericht als museum ter ere van enkele beroemde Canadese sporters. We moeten er vrij snel doorheen want de tent wordt om 17:00 uur gesloten.

We hebben nu nog een dikke 2 uur tijd vooraleer we richting vliegveld moeten en dus rijden we nog eens naar Stanley Park, dat we gisteren in het pikdonker zijn door gereden. We stoppen eerst bij de totempalen en rijden daarna verder tot aan het uitzichtpunt bij de Lion Gate Bridge. Bij het uitstappen krijgen we iets te zien wat we totaal niet verwacht hadden: 2 wasberen komen op hun dooie gemak naar ons toe gewandeld! De beestjes zijn zo tam dat ze ons naderen tot op minder dan een meter.

De langzaam ondergaande zon biedt ons vanaf het uitzichtpunt een prachtig schouwspel tussen de wolken door.

Na het tanken gaat het richting luchthaven en daar leveren we zonder problemen de 'little tank' weer af. In totaal blijken we 4478 km gereden te hebben.

Het inchecken verloopt een beetje moeizaam want de juffrouw aan de balie geeft de indruk dat ze voor het eerst alleen werkt, maar we hebben tijd. Bij de veiligheidscontrole worden we twee per twee opgedeeld en om taalproblemen te vermijden ga ik met ma en Annette met pa. Annette en ik komen zonder problemen door de controle met onze wapens (spuiten) maar bij pa & ma is het een ander verhaal. Bij beiden beginnen alle toeters en bellen te rinkelen. Ze worden beiden extra afgetast en pa mag mee naar een aparte ruimte voor een zeer grondige controle. Nooit gedacht dat we drie weken met terroristen onderweg zijn geweest :) Uiteindelijk mogen we dan toch beschikken en kunnen we iets lichts gaan eten.

Het boarden begint netjes op tijd en tegen 23:00 uur verlaten we Canada definitief :( We zitten nu in een moderne versie van de Airbus A330: comfortabelere zetels met iets meer beenruimte en hoofdsteunen die in alle richtingen kunne bijgesteld worden zodat een nekkussen overbodig wordt, moderner entertainmentsysteem (zelfs nederlandse ondertitels bij de films) en sfeerverlichting die steeds van kleur verandert.
In vergelijking met dit was die kist van de heenreis nog van voor de eerste wereldoorlog :)

De vlucht verloopt goed, wel 3 keer de riemen moeten vastmaken omdat er turbulentie was maar het viel mee.

De rit van Amsterdam naar huis is er eigenlijk te veel aan maar we komen toch zonder brokken om 21:00 uur aan in Maaseik.

We hebben weer 25 fantastische dagen achter de rug en we gaan zeker nog eens terug. Wanneer, dat blijft voorlopig een open vraag....

Bedankt voor de reacties, het was altijd fijn om te lezen en te weten dat er toch enkelen waren die meelazen. Het typwerk was niet voor niets want zo weten we zelf nog wat we elke dag uitgericht hebben ;)

Op foto klikken voor groot formaat:

3 opmerkingen:

  1. snik,

    een eind aan een vast ochtend ritueel: je blogs en foto's checken. Wat was er veel herkenbaar:)

    Een echt afscheid is het gelukkig niet! Na onze reis naar Bhutan spreken we weer of om belevenissen te delen.
    Oh, ja: Nic en ik doen op 8 november examen Engels. Onze eerste stap naar ons vertrek! :)

    Tot snel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tja, ik ben echt niet van plan om de blog van hieruit verder te zetten :)
      Dat afspreken houden we jullie aan. Het is dus blijkbaar serieus met die plannen. Suc6 op 8/11.
      Áls jullie defintief vertrekken, dan liefst naar een mooi plekje zodat wij nog eens een mooie (goedkope) vakantie kunnen plannen :D

      Verwijderen
  2. Hoi allevier,
    fijn dat jullie weer heelhuids terug zijn. Met gemengde gevoelens waarschijnlijk; weer een prachtige ervaring rijker. Het was mooi om de twee generaties samen onderweg te zien. Bedankt voor al het onderhoudende leesvoer en we zien elkaar in ieder geval vrijdag. Margriet

    BeantwoordenVerwijderen