14-09-2012: Campbell River

Nadat we ons vanochtend met een touwladderke uit bed hebben laten zakken, staat ons een verrukkelijk ontbijt te wachten dat we buiten met zicht op zee en bergen opeten. Voor de zonsopgang was ik net te laat om nog mooie foto's te maken, maar morgen zou dat moeten lukken.

Na het ontbijt krijgen we nog een pak tips van Richard en tegen 9:30 gaan we op pad.

Eerste halte is de zalmkwekerij. Hier zijn renovatiewerken aan de gang waardoor het informatiecentrum gesloten is. We kunnen wel langs de rivier lopen tot waar er een hekwerk over de hele breedte van het water is. Hier zwemmen duizenden zalmen rond en sommigen springen zelfs tegen de hekkens op. Wij verkeren in de veronderstelling dat hier het eindpunt voor de vissen ligt, maar dan komt een medewerker van de kwekerij aangelopen en deze vertelt ons spontaan dat dit de 'telplek' is zodat ze weten hoeveel zalmen de rivier opzwemmen. Zo'n 26 km verder stroomopwaarts is de paaiplaats. Daarna trek hij een zwemvest aan, loopt op de brug boven het hekwerk en trekt één compartiment open. Vanaf dan begint hij te tellen. We blijven nog wat staan en na enkele minuten laat hij het hek weer zakken en laat ons dichterbij komen om toe te zien hoe de zalmen stroomopwaarts zwemmen. Opnieuw gaat een compartiment omhoog en je ziet de zalmen bij bosjes er door zwemmen. Na 10 minuten roept hij dat er 4.000 stuks zijn doorgezwommen (het zal wel niet op één visje aankomen) Hij telt per 10 en duwt dan op zo'n kliktellertje, dus het tellen gebeurt bij benadering. Nicole, dit was nou nog eens een jobke voor jou ;) Aan de voorkant van het hekwerk zie je nog niet eens dat er 4.000 stuks zijn verdwenen. De 'teller van dienst' was trouwens zelf ook verwonderd dat er zoveel vis zat.

Na nog wat te hebben rondgelopen rijden we verder om een wandeling van 5 km (heen-en-terug) naar de Elk-jawel-Falls te maken. Je kunt hier dus werkelijk bijna nergens wandelen zonder aan een waterval voorbij te komen. Onderweg worden de nodige haltes ingelast om rond te kijken en foto's te maken. Wanneer ik kniel om een foto van het invallend zonlicht te maken, glipt een slang(etje) op enkele centimeters voor mijn voeten weg. De zwart/geel gestreepte 'nistel' van zo'n 75 cm lang heeft blijkbaar meer schrik voor mij dan ik van hem en verdwijnt tussen het struikgewas.

Aangekomen aan de Elk Falls blijken deze best mooi te zijn en we picknicken dus maar op de rotsen naast het water.

Na de wandeling rijden we nog wat rond, bezoeken 'Painters Lodge' - een hotelcomplex aan de zee en waarschijnlijk niks voor onze portemonnee - en rijden terug naar Campbell River.

Hier wandelen we wat langs de haven tot op de pier waar we ons op aanraden van Richard een crèmeke met één bol kopen. Hij had ons gezegd van maar één bol te nemen en de reden zien jullie op de foto ;) Toen Annette die van mij zag, bedacht ze zich onmiddellijk en nam een bevroren yoghurt (geen karakter hè).

Na nog wat naar de vissers op de pier te hebben gekeken (en geen vis te hebben gezien) wandelen we tot aan 'Quay West', een restaurant dat ons ook werd aanbevolen, en drinken ons daar 'ene' op het terras. Na uitvoerig de menukaart te hebben bestudeerd (en tig keren van gedacht zijn veranderd) bestellen we dus ook maar 'wat' te eten. Tja, als we vandaag 40 km hadden gewandeld zouden we nog geen gram zijn afgevallen :(

Zonet genoten van een prachtige zonsondergang (de zon wel niet zien zakken in de zee want dat gaat moeilijk aan een oostkust) en de dag zit er weer op.

Weer heel de dag genoten van de zon bij zo'n 23° C en 110 kilometer gereden.

Morgen gaat het naar Telegraphe Cove (zo'n 220 km noordelijk) waar we op 'walvisjacht' gaan.

Op foto klikken voor groot formaat: