19-09-2012: Pacific Rim N.P.

Bij het opstaan blijkt het buiten grauw en kil te zijn. Vlug op de Weatherchanel kijken voor de lokale voorspellingen en die blijken redelijk goed mee te vallen: tegen de middag komt de zon uit en wordt het 20° C. Benieuwd of ze er hier meer van kennen dan bij ons ;)

Vandaag gaan we dus wandelen in het Pacific Rim N.P. . Na het ontbijt eerst nog eens naar beneden achter onze cottage. Hier bevindt zich een zee-arm waar we mooi de getijden kunnen gadeslaan. 's Morgens staat het zo goed als droog, 's middag staat er flink wat water.

Tegen een uur of 10 verlaten we Ucluelet richting Tofino, maar eerst gaan we eens kijken of 'onze' beer weer acte de presence geeft aan de zalmkwekerij. Volgens die verkoper eergisteren komen de beren steeds bij eb vissen. Bij aankomst staat er wel wat volk te kijken maar van een beer geen spoor. Wanneer we willen vertrekken komt een medewerkster van de kwekerij naar ons toe en vertelt dat er gisterenavond 3 beren gezien werden en dat we best vanavond om 18 uur terug kunnen komen. We weten nu ook hoe al dat volk deze verlaten plaats weet te bereiken; elke B&B-uitbater vertelt zijn gasten waar de beren te zien zijn.

Dan gaar het naar het visitor center aan de ingang van het Rim. Hier krijgen we een kaart van het Nationaal Park (dat overigens vrij klein is) zodat we de trails weten te vinden.

De eerste trail die we zullen doen is de Nuu-chah-nulth van 2,5 km enkele weg (volgens GPS blijkt die echter 3,5 km te zijn, maar blijkbaar nemen ze het hier niet zo nauw met afstanden). Het pad door het regenwoud loopt grotendeels over een houten vlonder, dit vooral om iedereen op het pad en uit het bos te houden. In het begin worden we al opgehouden door een eekhoorntje dat op de leuning van het pad zijn maaltijd zit te verorberen. Het beestje heeft het hier zo druk mee dat het ons nog niet eens ziet staan. Pas wanneer we na een poosje naderen tot op zowat één meter, schrikt het op en gaat er vandoor alsof we zijn dennenappeltje zouden afpakken.
Aan het eind van de trail ligt het Kwistis (eigenlijk wordt de 'w' kleiner geschreven en staat ze iets hoger) Visitor Centre, we zitten hier in indianengebied hè. Maar voordat we daar zijn is er een aftakking naar de South Beach Trail en deze nemen we effe mee. Het strand bestaat hier uit zeer fijne donkere kiezel, eigenlijk iets grover dan zand. Na hier wat te hebben rondgelopen vervolgen we onze weg naar het visitor centre, in de hoop her iets te eten te krijgen. Ijdele hoop, want ook hier is alles einde seizoen. Enkel de expositieruimte is open, giftshop en restaurant zijn dicht. Dus gaat het na een korte bezichtiging terug naar waar we van zijn gekomen. Langs het pad zien we trouwens geregeld berendrollen liggen, goed herkenbaar aan de bessenpitjes die er in verwerkt zijn ;).

Terug aan de auto gekomen zoeken we een picknickplaats op. Het weerbericht klopt trouwens als een zwerende vinger; rond de middag klaart het grotendeels op en komt de zon tevoorschijn. Boven zee blijft echter een mistdeken hangen.

Hierna rijden we naar Longbeach, maar dit lijkt teveel op een B/NL strand. Schooner Cove zou schoner zijn en dus rijden we daar naartoe. Vanaf de parking voert weer een plankenpad van 1,1 km naar het strand. Dit is inderdaad mooi en dus wandelen we hier ook nog wat rond, waarna het weeral via dezelfde weg terug gaat. Het pad loopt echter door twee kloofjes zodat het twee keer een pak trappen op en weer af gaat, en dat dus zowel op de heen- als terugweg. Alles bij elkaar wandelen we vandaag volgens de satelliet trouwens een goei 12 km.

Bij aankomst op de parking was trouwens een waarschuwingslampje voor platte band beginnen branden. We kunnen niks aan de banden zien maar nemen op het laatste stukje naar Tofino toch het zekere voor het onzekere en stoppen aan een benzinestation om de banden bij te pompen. Eén band blijkt inderdaad aan de slappe kant en hopelijk houdt hij het nu tot het einde van de reis.

Tofino is wat groter dan Ucluelet en heeft vooral een mooier kustgedeelte. Een echt centrum zoals wij dat kennen is er echter ook niet. We kuieren wat door een gedeelte van de haven, doen inkopen en rijden dan (het is ondertussen bijna 18 uur) terug naar Ucluelet. Toch nog effe stoppen aan de kwekerij, maar behalve een hoop volk is er geen beer te zien. Het ziet er dus naar uit dat we gisteren voor de laatste keer een beer in het wild hebben gezien.

In Ucluelet is het ondertussen weer grijs en kil (13°) en we gaan wat eten op de Floating Boat, een tot restaurantje omgebouwde boot die in de haven ligt. Wanneer we daar buiten komen is het reeds donker en ronduit koud en mistig.

Morgen staat al weer de voorlaatste etappe op het programma: Victoria.

En al weer zo'n 125 km gereden.

Op foto klikken voor groot formaat: