vrijdag 14 september 2012

13-09-2012: Whistler - Campbell River

Vandaag gaat het dus naar Campbell River op Vancouver Island en om 10:00 laten we Whistler achter ons.

Eerste halte volgt al na een tiental kilometers aan een... waterval natuurlijk. Na al de watervallen die we al gezien hebben is deze Brandywine Fall van 70 m hoog maar gewoontjes (we zijn ondertussen verwende nesten geworden).

Van hieruit gaat het verder naar... jawel, de volgende waterval; de Hunlen Falls. Deze is met 335 meter hoogte de op 2 na hoogste van Canada (de 2° hoogste is de Takakaw die we vorige week hebben gezien). Het water komt hier echter niet vrij naar beneden gestort maar loopt meer over de rotsen.

Het is ondertussen bijna 12:00 en nog 40 km tot aan de ferry in Horseshoe Bay. Dit houdt in dat we de boot van 12:50 niet meer zullen halen. Even over 13:00 kunnen we ons ticket kopen en achter in de rij aanschuiven. De volgende boot vertrekt pas om 15:10 dus we hebben nog de tijd om te gaan eten. Bij wijze van uitzondering wordt dat een middagmaal, zodat we vanavond niet meer achter iets warms hoeven te zoeken.

Stipt 15:10 vertrekt de ferry naar Nanaimo. In het begin zitten we op het buitendek en maken enkele foto's van de skyline van Vancouver. Na enkele minuten duiken al een paar bruinvissen op. Vier uur, koffietijd dus.

Na een pateke met warme chocomel zetten we ons in de gemakkelijke zetels op het binnendek in de hoop dat we effe de ogen kunnen sluiten. We zitten nog geen tien minuten of er komt eerst een Canadees en vlak daarna een Canadese bij ons zitten. De twee kennen elkaar van haar noch pluim, maar raken onmiddellijk aan de praat en tegen dat we drie kwartier later de haven binnenlopen kennen zowel hij als wij haar hele leven en toekomstplannen. Geen seconde heeft ze haar mond gehouden :)

We hebben nog een dikke 150 km voor de boeg en rond Nanaimo wanen we ons even terug thuis wat betreft verkeersdrukte. Het is hier drukker dan gelijk waar we de afgelopen weken zijn geweest. Geen 20 km verderop is het al weer superrustig en hebben we de weg bijna voor ons alleen. We stoppen nergens meer omdat het toch al laat wordt vooraleer we op onze bestemming zullen zijn.

Het is 19:00 wanneer we Campbell River aankomen. Nog even wat inkopen doen en dan naar onze B&B. Alles gaat goed tot aan Timberline Drive maar dan begint het 'gekl...'! We moeten op nr 706 zijn maar de straat stopt aan de bosrand bij nr 894. Papieren nog eens nagekeken, nummer klopt. Het is ondertussen pikdonker. Lokale bewoner, die met zijn hondje uit het bos komt, aangesproken en hij weet de B&B liggen maar krijgt niet uitgelegd hoe we er geraken... Gelukkig hebben we de telefoonnummer van de B&B en Richard, de heer des huizes, kan ons zo tot op de plaats gidsen. Het bos waar we tegenop keken was een bosje van 100 meter breed en zij wonen aan de andere kant daarvan. En het was geen wonder dat die met zijn hondje (dat na zijn uitleg spoorloos verdwenen was) het niet kreeg uitgelegd, het was verschillende blokken omrijden en op het einde zelfs in een pijpenkop een paar meter de oprit naar beneden duiken.

Zitten nu in de prachtige kamer met morgen zicht op de zonsopgang boven zee!

Hebben een kleine 275 km gereden en het weer was weer prachtig bij zo'n 22° C.

Op foto klikken voor groot formaat:

2 opmerkingen:

  1. Enkele opmerkingen:
    1. pateke met chocomelk: bye-bye Six-pack Jecky!
    2. opgejaagd aan dat taterend koppel? drie kwartier is minder lang dan Cor een uur langs u 's morgens.
    3. uw cola-fleskes worden hier even fel gemist als dat gij morgenvroeg die zonsopgang gaat missen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 1. Six-pack hoeft nier per sé (vrouwke is al 26 jaar tevreden, zal het de rest van de jaren ook wel goed zijn zeker?)
      2. Was eigenlijk te nieuwsgierig om me echt op te jagen ;)
      3. Begin van de zonsopgang op een haar na gemist, stond net boven de bergen om er een fatsoenlijke foto van te maken. Morgen dus ;)

      Verwijderen