We volgen de HW5 in Little Fort waar we de HW24 oprijden richting 100 Mile House. Dit is de verbindingsweg die leidt naar de HW97. We klimmen bijna 900 meter en wanneer we boven uit een bocht komen staat er een prachtig jong hert vlak naast de rijbaan. Nog eer we een foto kunnen maken verdwijnt het in het bos (waarschijnlijk heeft het gehoord dat pa en ik vonden dat een jong hert het lekkerst is :) ).
We rijden nu langs verschillende meren en zien zelfs kans om de auto in een carwash af te spuiten (3,5 minuut voor 2$, daarvoor kun je hem niet onder de modder laten zitten).
Wanneer we de HW97 oprijden (links gaat hij naar Vancouver, rechts tot in Alaska) verandert het landschap en wanen we ons op de Hoge Venen. Regelmatig staan er eenvoudige huizen of ranches langs de weg.
Eenmaal Clinton voorbij komen we via de HW99 in First Nations (oftewel Indianen) gebied. Het wordt hoe langer hoe dorder maar wel spectaculair. Diep beneden ons baant de Fraser River zijn weg tussen de rotsen. Met uitzondering van de percelen die nat worden gehouden is dus alles extreem droog. Prachtige contrasten.
En dan komen we door het eerste dorp; vorig jaar was ons richting noorden al opgevallen dat sommige 'huizen' niet meer dan een barak waren. Hier zijn het bijna allemaal krotten met rondom een hoop rommel en autowrakken. We hebben wat foto's genomen (bijna beschaamd dat we het deden) en dit is hier dus de regel en niet de uitzondering. We vragen ons alle vier af waarvan deze mensen leven; landbouw is onmogelijk, industrie is er niet, je ziet geen winkels, af en toe een 'restaurant' waar je geen stap durft binnenzetten... Je ziet ook geen beweging op straat of rond de woningen, terwijl ze wel degelijk bewoond zijn. En dan te bedenken dat in Whistler, dat tussen 40 en 100 km hiervandaan ligt, zoveel geld is gepompt voor de Olympische Winterspelen 2 jaar geleden. Maar goed, we kunnen het niet veranderen en we hebben vakantie, dus we gaan er niet te lang bij blijven stilstaan. Maar het zet je wel aan het nadenken (of zoals pa & ma zich enkele keren lieten ontvallen: 'wat hebben we het toch goed thuis')
In Lillooet, een overblijfsel van de 'goldrush' rijden we een rondje door de stad. Ook hier voornamelijk First Nations op straat. Het ziet er al iets beter uit, maar we zouden hier van zijn leven niet willen wonen. Blijkbaar valt hier slechts 329 mm regen per jaar (minder dan dit jaar tot nu toe in Maaseik is gevallen), maar door microklimaat vallen slechts enkele kilometers verder maar zo'n 50 mm per jaar, hetgeen de dorre bergen verklaart.
Eenmaal Lillooet voorbij verandert het landschap op slag. De Coast Mountains: bergen begroeid met woud, meren en iets verder weer besneeuwde toppen, het geheel doet weer denken aan de Alpen met zijn smallere dalen. De weg slingert zich 100 km lang steeds weer omhoog en omlaag tot Pemberton. Het is maar goed dat op de achterbank niemand last heeft van wagenziekte ;).
Pemberton ziet er al wat beter uit met zijn mooi opgeknapte houten huizen/winkels. Ook hier rijden we effe een rondje en dan beginnen we aan de laatste 35 km tot Whistler.
Eenmaal ingecheckt rijden we de wagen in de ondergrondse garage en daar worden we geconfronteerd met het nadeel van een grote bak (5,13 m lang en 2,25 breed met spiegels). De parkeerplaatsen zijn zo smal en moeilijk in te rijden dat ik de achteruitrijcamera weer naar waarde weet te schatten. Ik hoop dat ik hier niet te veel meer moet manoeuvreren want mijn haren worden er alleen maar grijzer van ;) . De kamers zijn zo'n 3 keer groter dan onze verblijven in Clearwater!
Na ons wat opgefrist te hebben wandelen we eens door het stadje dat er best gezellig uit ziet en gaan dan eten bij de ... Griek.
Het was dus een dag vol contrasten. Morgen gaan we het eens rustig aan doen want aan dit tempo houden we het geen 3 weken vol.
Qua weer hebben we vandaag niet te klagen gehad: droog, een afwisseling tussen wolken en zon en naargelang de plaats/hoogte tussen 6 en 19°. En alweer zo'n 435 km meer op de teller.
Op foto klikken voor groot formaat:
Posts
Hahaha, ik moet zeker weer reageren? Arm hertebeestje :). Vandaag verkiezingen in Nederland en ik heb gestemd op de Partij voor de Dieren. Niet alleen vanwege het dierenbelang hoor, ook de rest sprak mij voor 95% aan. Maarreh, was ons niet zo bijgebleven van die krotten... selectief geheugen?
BeantwoordenVerwijderen